گفتا تو از کجایی کاشفته می‌نمایی؟ گفتم منم غریبی از شهر آشنایی
گفتا سر ِ چه داری کز سر خبر نداری؟ گفتم بر آستانت دارم سر گدایی
گفتا کدام مرغی کز این مقام خوانی؟ گفتم که خوش نوایی از باغ بینوایی
گفتا ز قید هستی رو مست شو که رستی گفتم به می پرستی جستم ز خود رهایی
گفتا به دلربایی ما را چگونه دیدی؟ گفتم چو خرمنی گل در بزم دلربا یی
گفتا چرا چو ذره با مهر عشق بازی؟ گفتم از آن که هستم سرگشته‌ای هوایی
گفتا بگو که خواجو در چشم ما چه بیند؟ گفتم حدیث مستان سرّی بود خدایی
